Homilie Pater Lukas Martens 28 december 2025 : Feest van de Heilige Familie

Het gezin 

De meesten onder ons zijn opgegroeid in een gezin. En dat kan een  gelukkige ervaring zijn geweest, maar het kan ook een eerder pijnlijke ervaring geweest zijn, omwille van beproevingen of moeilijke relaties. Maar toch blijft het gezin heel belangrijk voor de samenleving. In elk geval wou God tot ons komen langs de weg van het gezin en mogen ook wij langs de weg van het gezin naar Hem toegaan. Het evangelie van vandaag toont ons het gezin in storm en ontij.  

Bethlehem 

Bethlehem is de plaats waar Jezus werd geboren. Nee, niet in een comfortabele woning, wel buiten in een plaats voor dieren. En ook niet in een veilige situatie, maar bedreigd en genoodzaakt om als vluchteling uit te wijken naar een ander land. In dit gebeuren had Jozef een belangrijke rol. Hij was een rechtschapen man. Iemand die kon luisteren en onderscheiden. Iemand die meteen aan de slag ging van zodra zijn opdracht duidelijk was. Hij was ook iemand die eigen inzichten los kon laten om voorrang te geven aan het plan van God. Wat heeft onze wereld nood aan mensen zoals Jozef. 

Leven in Jezus’ Naam 

We kunnen het leven in een gezin ook uitbreiden tot het leven in de christelijke gemeenschap. We krijgen van Paulus een zin die veel zegt over ons leven als christen: Al wat je doet in woord en werk, doet alles in de naam van Jezus, de Heer, God de Vader dankend door Hem. Een christen is iemand die leeft in de naam van Jezus. Dat wil zeggen iemand die alles doet zoals Jezus zou doen, iemand die voortdurend de vraag stelt: wat zou Jezus doen in mijn plaats? Leven in de naam van Jezus is ook leven voor de Vader, om de Vader te eren, om de Vader te danken voor zoveel wat Hij ons geeft. Dat heeft Jezus gedaan zijn leven lang. Door Jezus mogen wij de Vader danken. Dat is trouwens ook de betekenis van de Eucharistie. In naam van alle mensen op aarde komen wij de Vader eer en dank brengen. Eerbied en dankbaarheid zijn de twee felste kleuren van de liefde. 

Vijf zachte kleuren 

Een gezin, een christelijke gemeenschap is er om die kleuren in te oefenen. En Paulus voegt er nog vijf andere kleuren aan toe. Ik noem ze even op: tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Het zijn houdingen die op vandaag niet goed in de markt liggen. Ik herhaal ze nog eens. Tedere ontferming: zorg voor het zwakke, het kwetsbare, het schijnbaar nutteloze. Goedheid: iemand die spontaan goed is voor een ander is vandaag weinig vanzelfsprekend. Deemoed: is een oud woord, maar met een diepe betekenis. Het is de moed om nederig te zijn, een ander hoger te achten dan jezelf, een ander de voeten te wassen zoals Jezus deed. Zachtheid: onze wereld bewapent zich meer en meer. Opkomen voor jezelf is goed, maar geen rekening houden met de gevoelens van anderen is kwetsend. En tenslotte het geduld. In onze wereld moet alles instant, digitaal en met de druk op de knop opgelost worden. Alles moet direct en onmiddellijk. Daarom is geduld een zeldzame deugd geworden. 

Regenboog 

Als Paulus ons vandaag ‘Gods geliefde uitverkorenen’ noemt, dan is het goed dat wij ons bekleden met die kleuren van de liefde. De twee felle en de vijf zachtere. Samen vormen ze de zeven kleuren van de regenboog. En de Bijbel spreekt trouwens over de regenboog wanneer het gezin van Noach de zondvloed heeft overwonnen en zijn gezin het begin is van een nieuwe wereldbevolking. 

De vrede van Christus 

Ik eindig met een laatste woord van Paulus: laat de vrede van Christus heersen in uw hart, daartoe zijt gij geroepen als leden van één lichaam. De vrede van Christus. Dat is heel wat. We kijken naar de Verrezen Heer die zijn wonden toont en zegt: vrede zij u. Hij heeft volkomen verzoening gebracht, in Hem is onze bevrijding verzekerd, zijn onze zonden vergeven. Hij is de eerste in de liefde, in de vergeving, in het geven van zichzelf. In geloof mogen wij moment voor moment zijn vrede ontvangen en laten heersen in ons hart. Het is vanuit zijn vrede dat wij ook met elkaar in vrede kunnen leven als leden van één lichaam. Laten wij ons openen om in deze Eucharistie Jezus’ vrede te ontvangen om ze in ons te laten heersen.