Homilie Pater Roeland Van Meerssche 23 november 2025 : Christus, Koning van het heelal

Broeders en zusters,

Vandaag vieren we Christus, Koning van het heelal. Wellicht heeft niemand het ooit beter verwoord dan Paulus in de tweede lezing. Paulus zingt de lof over het Koninkrijk van Gods geliefde Zoon… in Hem heeft God willen wonen in heel zijn volheid en door zijn bloed op het kruis vergoten, heeft God zich met alles verzoend. 

Bij de boodschap aan Maria had  de engel Gabriël gezegd: “Hij zal een groot man zijn en Zoon van de Allerhoogste worden  genoemd, en God de Heer zal Hem de troon van zijn Vader David geven. Tot in eeuwigheid zal Hij koning zijn” (Lk. 1,32-33).

Maar wat zien we vandaag in het evangelie? Dat Hij als een gemene misdadiger tussen twee echte misdadigers aan het kruis hangt. Dat is niet direct een beeld dat een koningschap oproept, laat staan een koningschap over de hele schepping. En om het helemaal pijnlijk te maken: het volk  kijkt zwijgend toe en door anderen wordt Hij bespot. ‘Ben jij de Messias? Red dan jezelf als je Gods Uitverkorene bent! Laat je macht maar eens zien.’ Net hetzelfde als wat de duivel in de woestijn wilde bereiken. Ook hij daagde Jezus driemaal uit: als Hij de Zoon van God was, moest Hij zijn macht, zijn prestaties, zijn heerschappij laten zien. 

En dat toont aan dat de spotters totaal verkeerde verwachtingen van de Messias hadden. Wat zij wilden was een koning die vol macht en kracht over zijn volk zou heersen en de Romeinse bezetter zou verjagen. 

Maar juist op het kruis toont Jezus dat Hij Koning is. Nagels hebben zijn handen en voeten doorboord, maar niet zijn hart. Diep in zijn binnenste weet Hij zich bemind door zijn Vader al schreeuwt Hij het uit: “Waarom hebt Ge Mij verlaten!” 

Hier op het kruis begint het koningschap van Jezus en zoals Hijzelf getuigde voor Pilatus is zijn koningschap niet van deze wereld maar het moet en kan wel een begin maken in deze wereld. Overal waar mensen gaan leven in navolging van Jezus daar neemt zijn Rijk een aanvang. Een Rijk zoals de Prefatie zegt: een Rijk van waarheid, heiligheid en liefde, recht en gerechtigheid, een koninkrijk van vrede. 

Broeders en zusters, ligt daarin niet de opdracht van ons christen zijn! Onszelf durven loslaten en ons durven toevertrouwen aan de liefde en de tederheid van God, zoals Jezus zich liet wegglijden in de handen van zijn Vader. Onze maatschappij zegt dat we alles kunnen op eigen krachten, zelfverwerkelijking. Je moet niet teveel rekenen op de anderen. Neen, zegt Jezus: laat je redden. Zoek het echte en ware geluk bij God. Alleen zijn liefde heeft eeuwigheidswaarde. Met die boodschap zullen we als christen dikwijls alleen staan. Misschien worden we er om uitgelachen. Maar in de tijd van Jezus was het niet anders. 

Het evangelie, broeders en zusters, eindigt met dat prachtige verhaal van de man die wij noemen: ‘de goede moordenaar’. Op het kruis zegt hij tot Jezus: “Heer, denk aan mij, wanneer Je in Je koninkrijk gekomen bent”. In een denkbeeldige dialoog vraagt S. Augustinus waarom hij zo’n geloofsbelijdenis heeft kunnen uitspreken toen hij Jezus aan het kruis zag. En S. Augustinus geeft voor die moordenaar dit antwoord: ‘Neen, ik kende de Schriften niet. Ik heb niet gemediteerd over de Verlosser en aan de tekenen waaraan je Hem kunt herkennen. Maar Jezus heeft me aangekeken en in zijn blik heb ik alles begrepen’. 
Die man ziet in dat hij zichzelf niet kan redden en dat zijn veroordeling terecht is, maar in zijn hart schuilt een groot geloof. Tegen allen die Jezus bespotten en zelfs tegen die ander ter dood veroordeelde getuigt hij van zijn geloof. En ook al komt zijn bekering tamelijk laat, toch stelt Jezus hem niet teleur: “Vandaag nog zul je met Mij zijn in het Paradijs”

Geen oordeel, zeker geen veroordeling, want dat doet Jezus niet. Voor Hem is het immers nooit te laat om berouw te hebben, om beroep te doen op God, op zijn barmhartigheid, op zijn liefde. Want voor Jezus is God aanwezig in het leven van elke mens, ook wanneer die mens er een puinhoop van heeft gemaakt, zoals die moordenaar. Geen veroordeling maar een diepgaande belofte. De dood is niet het einde. Het is het beginpunt van een nieuw leven. 

Broeders en zusters,

Laten we proberen ons te spiegelen aan het koningschap van Jezus. Hij die is de Koning van het heelal. De Koning van Gods liefde, van Gods vrede, van Gods barmhartigheid. Laten we proberen zijn weg te gaan zodat wij en onze medemensen mogen leven in het paradijs van zijn liefde en vrede. Amen.

P. Roeland