Homilie Pater Piet Hoornaert 15 augustus 2025 : Hoogfeest Tenhemelopneming van Maria

OPENINGSWOORD

In dit Jubeljaar worden we uitgenodigd 
om aandachtig te zijn voor de tekens van hoop 
die God ons schenkt.

Soms zijn ze overduidelijk 
en schitteren ze als de sterren en de zon. 
Op andere momenten zijn deze tekens eerder bescheiden 
en vraagt het wat meer inspanning om ze te herkennen. 

In haar Magnificat bezingt Maria 
de wondere dingen die God doet voor zijn volk.
Hij is vol liefde en laat geen mens in de steek. 

Als moeder van hoop gaat Maria ons voor 
op een weg van gedeelde vreugde 
vanuit het vertrouwen dat God doet wat Hij heeft beloofd.

KYRIE-LITANIE

Heer, Gij brengt redding in uitzichtloze situaties. 
Heer, ontferm U over ons.

Christus, Gij laat ons in U herleven. 
Christus, ontferm U over ons.

Heer, Gij schenkt ons uw vreugde. 
Heer, ontferm U over ons.

V. Moge de barmhartige God zich over ons ontfermen, 
onze zonden vergeven 
en ons geleiden naar nieuw en eeuwig leven.

HOMILIE 

Op bedevaart gaan naar een plaats waar speciaal tot Maria wordt gebeden: het blijkt nog steeds mensen van alle leeftijden aan te spreken. Denk aan Lourdes, aan de basiliek van Oostakker, Scherpenheuvel … Maria heeft toch een bijzondere plaats in het concrete leven van heel wat christenen. Decennia geleden heeft men wellicht soms overdreven rond haar verering, haar te veel op een sokkel geplaatst. Waarop dan de onvermijdelijke reactie volgde, om het belang van haar persoon te minimaliseren. 

De invloed van Maria is merkbaar en gewenst.

Maar nu lijkt het wel of Maria uit de donkere hoek, waarin ze wat verstopt was, terug naar voren wordt gehaald, ook binnen de oecumene. En terecht. Haar invloed is merkbaar en gewenst. Haar Tenhemelopneming - met ziel en verheerlijkt lichaam - schenkt ons nu al een perspectief op het eeuwig leven waartoe wij geroepen zijn.

In de grote kerk te Krakau in Polen is véér het groot Maria-altaar een beeld te zien van kunstenaar Veit Stoss. Het is een beeld dat pelgrims niet gemakkelijk vergeten. Maria sterft zacht in de armen van de bedroefde apostelen, een hemelse glimlach op het gelaat. Waarom die glimlach? Omdat zich in haar leven vervuld heeft, wat Maria kon verwoorden met: "Laat mij dààr niet ontbreken, waar God mij nodig wil hebben". Een andere uitdrukking voor: "Zie de dienstmaagd van de Heer, Mij geschiede naar uw Woord”.

Maria ontbrak niet in het stille huis van Nazaret, een plaats van intens gezinsleven, gebed en stille beschikbaarheid. Daar heeft zij de boodschap van de engel vernomen en zich in gebed ten dienste gesteld voor haar bijzondere roeping van moederschap van Gods Zoon, Jezus.

God wenst ook ons nodig te hebben.

Zo zouden ook wij nooit mogen ontbreken waar wij God ons nodig wil hebben. Ook wij hebben in onze gezinnen een klimaat van rust en goede verstandhouding nodig; wij hebben het gebed nodig om Gods verlangen, zijn stem in ons leven te vernemen. Maar wij zoeken en vinden wellicht nog moeilijk dit klimaat van stilte en rust. Wij komen wellicht niet voldoende meer tot gebed, tot een doorleefde relatie met God.

Toch is de engel van de Heer ook vandaag nog in de weer om Gods boodschap te melden, om jongeren te roepen tot priesterschap en religieus leven. Maar vindt hij ons wel thuis op het niveau van ons hart? Zijn we wel dààr waar wij nodig zijn?

Maria ontbrak niet, waar zij nodig was. Zij reisde naar het huis van Elisabet, haar nicht, om haar in de moeilijke uren van haar zwangerschap bij te staan. Gods Geest nodigde haar uit tot deze dienstbaarheid. En dat schept vreugde. Zodra Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong haar kind van vreugde op in haar schoot. Elisabet jubelde vanuit de Geest: "Zalig zijt gij omdat gij geloofd hebt”, en Maria zelf zong haar Magnificat.

In de blijde dienstbaarheid aan de anderen wordt nieuw leven geboren, daar weerklinkt een lied van vreugde. Wij mogen niet ontbreken waar wij nodig zijn, waar andere mensen op onze bijstand rekenen, een beroep doen op ons, in ons eigen gezin, familie of leefgemeenschap, bij de buren, op onze parochie, overal waar wij kunnen helpen. 

Het zijn grote uitzonderingen tegenwoordig - maar ze zijn er gelukkig nog - de mensen die nog iets doen "ter liefde Gods". Mensen denken meestal veel meer aan ver-dienen dan aan dienen, alles moet betaald worden. Is er daarom wellicht wat te weinig vriendschap en blijdschap onder de mensen?

Maria ontbrak bv ook niet, waar ze nodig was, in het Cenakel, waar de angstige apostelen deuren en vensters hadden dichtgespijkerd. Daar was zij, te midden van deze mannen, om over hen de kracht van Gods Geest af te smeken. Zij verzamelde de verstrooide apostelen.

Geloof in de toekomst van de kerk!

Wij mogen niet ontbreken, waar wij nodig zijn, om in onze tijd Gods Geest over de Kerk af te smeken. Nogal wat christenen hebben uit vrees en menselijk opzicht de deuren van hun hart toegespijkerd. Ze kunnen niet meer geloven in de toekomst van de Kerk, zij zijn ontmoedigd. Maar wij mogen toch daar zeker niet ontbreken waar God juist zijn mensen verzamelt - rondom Paus Leo XIV - om zijn Geest mee te delen: de geest van bescheidenheid, dienstbaarheid, moed en durf.

Het hangt ook van óns gelovig gebed af of wij een Kerk blijven, die krachtig teken is van Gods verlangen om àlle mensen te omarmen in zijn liefde, ofwel dat wij wankelmoedig zijn, of toegeven aan kleingeestigheid, of in een hoekje kruipen. Laat ons niet ontbreken waar wij nodig zijn, waar de Kerk samenkomt in gebed, waar zij eucharistie viert en Gods verzoening aanreikt.

Jezus is bij God, de Vader, om steeds voor ons ten beste te spreken. Met haar Zoon Jezus op de meest innige wijze verbonden, leeft Maria in de hemel verder als onze voorspreekster in alle noden. Niet alleen om de grote noden van de Kerk is zij bekommerd, maar ook om al die kleine, eenvoudige zorgen van iedereen, van ons persoonlijk. Want zij is met ons verwant. Volgens de wil van Jezus aan het kruis, is zij ons tot moeder geworden.

Zo mogen wij ook, geïnspireerd door Elisabet, dankbaar en verwonderd vragen: "Hoe komt het dat de moeder van de Heer vandaag op haar hoogfeest tot mij komt, aan mij denkt, mij helpt?"

Prijzen ook wij Maria de hemel in.

Als moeder van Jezus was Maria de eerste die in aanmerking kwam om, in navolging van Jezus zelf, aan de "eeuwige dood" te ontkomen. Deze toekenning is niet helemaal zonder belang, want daarmee wordt nog eens gezegd wat voor ieder van ons is weggelegd.

Die onderscheiding kwam van God zélf, de erkenning komt pas later en dan van mensen. Inderdaad wordt zij geprezen, maar niet om hààr grote daden. Het is Gód die de grote daden verricht aan hààr. Zij is het die geprezen wordt om de kleine daden, om haar bescheidenheid, haar eenvoud, haar vertrouwen en geloof.

Zij is de enige die moeder van Jezus is geweest, maar er zijn oneindig veel meer vrouwen, die hun grootheid hebben gezocht én gevonden in diezelfde kleine daden van zorg en goedheid.

Wat wij normaal niet kunnen, doen we vandaag wél: we prijzen Maria graag de hemel in, als moeder van Jezus, maar ook als koningin van de armen, troosteres van bedroefden, trouwe hulp en nog veel meer. Kleine daden van goedheid, waartoe ieder van ons in staat mag worden geacht. Elke dag zijn er moeders, maar ook vaders die dat bewijzen. We hoeven hén niet de hemel in te prijzen. Dat laten we aan God zélf over. Maar elk jaar op 15 augustus prijzen we wél Maria de hemel in, in het vertrouwen dat wij haar zullen volgen.
 
 

VOORBEDEN 14 - 15 AUGUSTUS 2025

V. Grote God, 
iedere tijd opnieuw gaat uw genade naar allen die eerbiedig met U leven.
Luister dan, nu wij U voorleggen wat ons ten diepste beroert. 
Wij bidden:
L.
1. voor alle christenen die leven midden in deze wereld
met al haar dubbelzinnigheid, goed en kwaad, 
hoop en wanhoop, vreugde en verdriet; 
dat zij net als Maria trouw blijven aan hun geloof
 en er steun in vinden ...

2. voor zoveel vrouwen op deze aarde, 
kwetsbaar, niet gewaardeerd, uitgebuit; 
dat zij net als Maria haar eigen kracht ontdekken 
en zich verzetten tegen al wat het leven bedreigt en onteert ...

3. voor stille, eenvoudige en bescheiden mensen, 
levend zonder grote pretenties; 
dat zij niet weggedrukt worden 
door geschreeuw en machtsvertoon, 
maar zich net als Maria bevestigd weten 
door uw zorg en aandacht ...

4. voor mensen die nù uw roepstem horen, 
die U zouden willen volgen als karmeliet; 
dat uw Geest hen mag leiden en inspireren; 
dat zij uw liefde mogen beantwoorden 
in een vriendelijke stilte,
in een deugdzaam, nederig leven, 
in verbondenheid met hun medebroeders 
en de kerkgemeenschap; 
dat zij uw blijde boodschap ook trouw doorgeven 
aan de attente mensen in onze maatschappij.

V. God,
Maria heeft genade gevonden in uw ogen. 
Wij bidden U: luister naar onze gebeden 
en wees ook ons genadig, 
dankzij Jezus, onze Heer.