Homilie Pater Paul De Bois 19 april 2025 bij de Paaswake

Ieder van ons is vanavond naar hier gekomen om de paaswake mee te vieren. Het is een vrij lange wake die door de heilige Augustinus de “moeder van alle wakes” wordt genoemd, omdat de paaswake de allerbelangrijkste is. Daar kan geen andere wake aan tippen. Het gaat over de verrijzenis van de Heer. Aan de andere kant ook, omdat deze wake model staat voor andere vieringen die wij kennen. 

Zopas hebben we in onze pandgang samen rond het vuur gestaan. Vuur dat ik gewijd heb. Aan dat vuur hebben we de Paaskaars aangestoken nadat ik ze tekende met het kruis, alfa en omega en het jaartal. Daarna zijn we achter de brandende Paaskaars naar de kerk gekomen. Iedereen kreeg licht van het vlammetje van de Paaskaars. Tot drie maal toe zongen we “Licht van Christus”. Eenmaal in de wat donkere kerk klonk de lofzang op de Paaskaars. Uit die lofzang één gedachte: “Laat dit licht onverminderd schijnen, morgen en alle dagen in alles wat wij doen, in heel ons leven. Laat het zijn als de Verrezen Christus, de morgenster, die eens verrezen nimmer zal ondergaan”. 

Gelukkig, wij allen, die hier samenzijn in de lichtglans van de Paaskaars. We hebben geluisterd naar meerdere lezingen uit de Heilige Schrift: verhalen over de geschiedenis van het Volk van God; verhalen van de strijd tussen licht en donker. 

Pasen vieren moet een vreugdevol gebeuren zijn … en toch … “we maken rare tijden mee” hoor ik mensen zeggen. Ook de media spreken van “een nieuwe wereldorde”. Belangrijke landen worden geleid door wereldleiders van bedenkelijk allooi. Het kleurt allemaal ons dagdagelijkse leven én zelfs onze geloofsbeleving. Het brengt voor veel mensen verwarring en onzekerheid. 

Ik vind het niet vanzelfsprekend om over Pasen te spreken wanneer elke dag opnieuw afschuwelijke oorlogsbeelden voorbij komen. Steeds meer mensen lijden onder de handelsoorlogen en de stijgende levenskosten. Ik kan niet anders dan me afvragen “God, mijn God, waarom heb Je ons verlaten?” Hoe moet ik dan in dit alles het verhaal van Pasen plaatsen? Het is vanouds toch de vraag van mensen: God, hoe is uw naam, waar zijt Gij te vinden? Telkens weer klinkt het: toon U aan ons in onze nood, ontferm U over ons. 

We hoorden in de lezingen van deze nacht over God die een goede wereld schept, over de mensen die als Gods beeld en gelijkenis die goede wereld met God méé moeten scheppen, en over de lange weg die ze daarvoor moeten gaan, een exodus, een uittocht uit allerlei soorten dood om eindelijk het beloofde land, Gods goede wereld, te bereiken, het land van vrijheid en echt leven. 

Ja, onze wereld is een gebroken wereld, gebroken door het kwaad. Maar deze nacht zegt ons: Ieder lichtje dat we ontsteken - al is het maar een goed woord, een gift of hartelijk gebaar - verdrijft de duisternis in een donkere wereld van zoveel mensen die voor zichzelf kiezen en voor rijkdom en macht, genot en plezier, alsof dat alles is. 

Dat licht dat we doorgegeven kregen en hebben gedragen kwam van de Paaskaars - “Licht van Christus” -, het licht dat Jezus Christus symboliseert, de verrezen Heer.
 
In deze nacht vieren we Zijn overwinning op de dood, op de zonde, op al wat duister is in deze wereld, wij vieren dat er toekomst is door Hem, dat leven niet hoeft te eindigen in dood en ondergang. 

Geloven in de verrijzenis van Jezus is vragen om de verrijzenis van alle mensen uit dodelijke situaties; is zich inzetten voor de verrijzenis, het herleven van de hele wereld. Dit rijk van licht en leven, dat met Jezus in de wereld kwam, moet verder uitgebouwd worden. Waar mensen echt onbaatzuchtig elkaar liefhebben, waar mensen echt bezorgd zijn voor elkaar, daar breekt iets door van het nieuwe leven dat ons gegeven is. Het moet aan onze handel en wandel te zien zijn dat Jezus midden onder ons aanwezig is als de Levende. Ons paasgeloof moet een hefboom zijn voor een betere wereld, een wereld zoals God die droomt. Dat visioen vieren wij vandaag en in die geest wens ik u allen een Zalig Paasfeest! 

“Laat juichen heel het koor van Gods gemeente, 
laat juichen om zo’n grote Koning, juichen om de overwinning! 
Laat de trompetten klinken in het rond!”