Homilie Pater Piet Hoornaert 11 mei 2025 : 4de Paaszondag
Wie zouden we zijn zonder die herderlijke mensen, die ons noemen bij onze eigen naam en daar eerbiedig mee omgaan?
Homilie Pater Lukas Martens 4 mei 2025 : 3de Paaszondag
Dat houtskoolvuurtje dat brandt op het strand heeft nog zijn eigen geheim.
Terugblik op de geschiedenis van ons leven
De paastijd mag voor ons een tijd zijn waarin we terugblikken op de geschiedenis van ons leven, meer bepaald op de geschiedenis van ons leven met de Heer. Ieder van ons heeft zijn eigen levensverhaal dat tegelijk een geloofsverhaal is waarin de Heer zijn inbreng heeft. Daarbij stilstaan kan ons oog doen hebben voor de manier waarop God heel discreet ons leven begeleidt. Het kan ons helpen om beter de weg te zien die wij verder mogen gaan met een stuk vernieuwde hoop.
Draden weer opnemen
In het evangelie van vandaag zien wij hoe Jezus draden uit het verleden weer opneemt en samenbrengt. De leerlingen waren terug in Galilea aan het meer van Tiberias. Daar was hun avontuur met Jezus begonnen. Daar werden ze door Jezus geroepen, daar hebben ze alles voor Hem achtergelaten. Nu is er die wonderbare visvangst omdat ze weer ingegaan zijn op Jezus’ woord: gooi het net uit rechts van de boot. Zo was het ooit begonnen: door in te gaan op Jezus’ Woord: kom, volg Mij, Ik zal jullie tot vissers van mensen maken. Doen wat Jezus zegt is bron van nieuw leven.
Voorzien
En dan is er dat mysterieus houtskoolvuurtje aan het strand met vis erop en brood. Dat is voor de leerlingen een verwijzing naar de broodvermeningvuldiging die ze met Jezus meemaakten. Zolang ze met Jezus op weg waren hebben ze niets tekort gehad. Nu krijgen ze daarvoor een bemoediging. Jezus kan in het nodige voorzien nu Hij als Verrezen Heer met hen blijft.
Houtskoolvuurtje - waarheid
Maar dat houtskoolvuurtje dat brandt op het strand heeft nog zijn eigen geheim. In het Grieks is dat hetzelfde woord als voor het houtskoolvuur dat brandde op de binnenhof van de Hogepriester, daar waar Petrus Jezus driemaal verloochende. Vandaar ook de drievoudige vraag van Jezus aan Petrus: heb je Mij lief? Ja, God is barmhartig en vergeeft altijd, maar toch wil Hij dat de mens tot waarheid komt, want het is de waarheid die vrijmaakt, ook al doet dat pijn. Maar dan is het wel de waarheid gezien in het licht van Gods onvoorwaardelijke liefde. De waarheid is dat Petrus niet in staat is om Jezus te beminnen met een liefde van dezelfde kwaliteit als die van Jezus.
Gij weet dat ik U bemin
Dat maakt het Grieks duidelijk door het gebruik van twee verschillende werkwoorden voor liefhebben: agapè dat staat voor een onbaatzichtige liefde, zoals de liefde van Jezus en philèn voor een menselijke liefde, gebaseerd op sympathie of vriendschap. Voor Jezus is het voldoende dat Petrus Hem bemint met een menselijke liefde, wil zeggen: zo goed als hij kan. Dat volstaat om in Jezus’ dienst te staan. Hierover zei Thérèse van Lisieux: Heer, om U te beminnen zoals U mij bemint, moet ik jouw eigen liefde lenen. Onze liefde blijft altijd ontoereikend.
Herder in Jezus’ Naam
En zo wordt Petrus aangesteld als herder van Jezus’ schapen. De liefde is de enige voorwaarde om herder te zijn in Jezus’ Naam. Maar de schapen blijven wel eigendom van de Heer. Ze worden geen eigendom van Petrus. Hij mag zorgen voor de schapen die aan Jezus toebehoren. Zijn inzet voor de schapen zal een manier zijn waarop Petrus zijn liefde voor Jezus kan tonen. Uiteindelijk zal Petrus Jezus volgen tot in de dood en zo God verheerlijken.
Eer aan het Lam
In de eerste lezing zagen wij hoe apostelen verheugd waren smaad te lijden omwille van Jezus’ Naam. En de Apocalyps toont ons de verborgen keerzijde van het lijden dat christenen ondergaan omwille van Jezus: zij volgen het Lam dat goddelijke eer ontvangt van heel de wereld, van heel de cosmos. Hier op aarde lijden de leerlingen versmading, maar uiteindelijk zullen zij met Jezus verheerlijking ontvangen. Met dit perspectief mocht Johannes zijn vervolgde medechristenen troosten en bemoedigen.
In het licht van Jezus’ liefde
Zo helpt de bijbel ons om ons kleine leven te zien in het licht van Jezus’ liefde. Zijn liefde aanvaardt ons concrete menszijn, Zijn liefde wil mee doorstaan, mee doorlijden. Zijn liefde zal ons ook verheerlijken. Dat is onze hoop, zo zijn wij pelgrims van hoop. Dan zullen wij dansen en met de psalm zingen: Gij hebt mijn rouwklacht in een vreugdedans veranderd, U zal ik loven, Heer mijn God, want Gij hebt mij bevrijd.
