Gebedsavond 2 oktober 2025 : teksten van H. Thérèse, H. Teresa, en H. Elisabeth
De leerlingen bleven eensgezind volharden in het gebed, samen met Maria
Ging het uw krachten te boven één uur met Mij te waken? Weest waakzaam en bid, opdat je niet op de bekoring in gaat. Blijft hier en waakt met Mij. Zo vraagt Jezus aan zijn leerlingen. Hij wil ons nodig hebben om mee te voelen met zijn liefde, met zijn pijn. We overwegen eerst de mysteries van het licht.
1. Jezus laat zich dopen in de Jordaan. Jezus gaat in de rij van de zondaars staan, Hij daalt af in het water, in het diepste van onze menselijke ellende, van ons verdriet en onze pijn. Hij wil ons met Hem laten opstaan als veelgeliefde zonen en dochters van de Vader, als koning, priester en profeet. Vertrouwen wij aan Maria toe allen die in diepe ellende verkeren opdat zij mogen opstaan met kracht ten leven.
2. Jezus verandert water in wijn op de bruiloft te Kana. Jezus is de nieuwe Adam, Maria is de nieuwe Eva. In hen wordt de oorspronkelijke orde hersteld. Vragen wij Maria om tussenbeide te komen voor gehuwden die het moeilijk hebben en voor alle gezinnen opdat zij in deze stormachtige wereld stand mogen houden.
3. Jezus verkondigt in Galilea de blijde boodschap. Bidden wij met Maria voor de bisschoppen en voor allen die Gods Woord verkondigen, dat zij waarheid spreken met liefde en gezag, dat zij genezing en bevrijding mogen bemiddelen voor velen.
4. Jezus wordt verheerlijkt op de berg. Nadat Hij aan zijn apostelen zijn lijden had voorspeld, mogen enkelen van hen getuige zijn van zijn heerlijkheid. Bidden wij met Maria dat wij in uren van beproeving Jezus’ nabijheid, troost en sterkte mogen ervaren. Vragen wij het voor alle onze medechristenen in situaties van oorlog en vervolging.
5. Jezus geeft zichzelf aan ons in de eucharistie. De eucharistie bevat het volle vuur van zijn liefde en alle kracht om het hart van mensen om te vormen. We krijgen in Hem een leven dat zonder ophouden bidt, dankt, liefheeft. Zoals Hij Zichzelf helemaal geeft aan ons, mogen ook wij onszelf helemaal geven aan Hem, delen in Zijn pijn om ook te delen in Zijn verrijzenis.
Over het gebed:
Teresa: het gebed is voor mij het omgaan met een vriend, van wie je weet dat Hij van je houdt en met wie je daarom dikwijls samenkomt om van hart tot hart met elkaar te spreken.
Thérèse: Hoe groot is de macht van het gebed! Je zou het kunnen vergelijken met een koningin die op ieder moment toegang heeft tot de koning en alles kan verkrijgen waar ze om vraagt. Om verhoord te worden hoef je niet in een boek een mooie formulering te lezen die speciaal voor die omstandigheden is opgesteld. Als het zo was, hoezeer zou ik dan te beklagen zijn! Buiten het getijdengebed om, heb ik niet de moed me ertoe aan te zetten mooie gebeden in boeken op te zoeken. Ik krijg er hoofdpijn van; er zijn er zoveel! En verder zijn die gebeden allemaal even mooi. Ik kan ze niet allemaal opzeggen, maar ik weet ook niet welke ik moet kiezen. Ik doe net als de kleine kinderen die niet kunnen lezen. Ik zeg gewoon tegen de goede God wat ik wil zeggen, zonder mooie zinnen te maken. Hij begrijpt mij altijd. Voor mij is het gebed een opwelling van het hart, een eenvoudige blik naar de hemel, een kreet van dankbaarheid en liefde midden in een beproeving of bij vreugde. Kortom, het is iets groots, iets bovennatuurlijks dat mijn ziel verruimt en mij verenigt met Jezus. Dit is mijn gebed: ik vraag aan Jezus mij mee te trekken in de vlammen van zijn liefde en me zo innig met Hem te verenigen dat nog slechts Hij leeft en handelt in mij.
zr. Elisabeth schrijft aan een vriend priester: Ik ben één met u in hetzelfde gebed voor de kerk, voor ons bisdom. De Heer woont in ons, zijn gebed is dus het onze en ik zou er onafgebroken in communie mee willen blijven, zoals een kleine vaas aan de bron, om daarna het Levende Water aan de wereld te kunnen meedelen en de stromen van Gods oneindige Liefde te laten overvloeien. “Voor hen wijd Ik Mij aan U toe, opdat ook zij in waarheid aan U toegewijd mogen zijn”. Dit woord van Jezus moge het onze worden. Ja, laten we heilig worden voor de wereld; we zijn allen leden van één lichaam en naarmate we Gods leven overvloedig in ons dragen, zullen we het ook kunnen meedelen in het grote lichaam van de kerk. Laten we samen door onze grote liefde, Hem alles doen vergeten en een loflied zijn van Gods heerlijkheid.
Aan een vriendin: O kon ik je toch maar het geheim van het geluk duidelijk maken zoals God het aan mij geleerd heeft. Je moet je, zoals ik, een klein celletje bouwen in je hart. Weet dat God daar is en ga er af en toe eens binnen. Als jij je gespannen of ellendig voelt, gauw naar binnen en vertrouw dat allemaal toe aan de Meester. Och, als je Hem een beetje beter kende, dan zo bidden je niet vervelen! Naar mijn menig is bidden een rust, een ontspanning: je gaat heel eenvoudig naar Degene die je bemint, je vertoeft bij Hem als een kindje in de armen van zijn moeder en je laat je hart de vrije loop. Je kwam destijds zo graag bij mij zitten om eens vertrouwelijk met mij te praten. Zo moet je ook naar Hem gaan. Wist je maar hoe goed Hij je begrijpt.
Teresa: Ik ben van U, want Gij hebt mij geschapen, van U want Gij hebt mij verlost, van U, want Gij hebt mij verdragen, van U, want Gij hebt mij geroepen en zo op mij gewacht, van U, omdat ik toch niet verloren ging: Wat wilt Gij met mij doen? Mijn tedere liefde, hier ziet U nu mijn hart, Ik leg het in uw handpalm neer, mijn lichaam, mijn ziel, mijn leven, mijn diepste genegenheden; Wat wilt Gij met mij doen?
O Leven, dat aan allen het leven geeft, weiger mij het zo heerlijke water niet dat U belooft aan wie het vragen. Heer, ik verlang het en vraag het. Ik komt tot U. Want dit is het ware heelmiddel voor de ziel die door U is gewond. O levende bronnen van de wonden van mijn God! Hoe overvloedig stroomt gij altijd voor ons behoud.
Thérèse: Ik heb nood aan een hart dat mij vurig en teder bemint, een hart dat mij door alles heen wil blijven steunen, een hart dat alles in mij bemint, zelfs mijn zwakheid. Een hart dat mij dag noch nacht verlaat. Ik heb nooit iemand gevonden die altijd van mij is blijven houden zonder ooit te sterven. Daarom heb ik nood aan een God die mens wordt zoals ik, om mijn broer te zijn en met mij te lijden.
Jezus, U hebt mij gehoord, o enige Bruidegom die ik bemin. Om mijn hart te verrukken bent U mens geworden, heeft U uw bloed vergoten en leeft U nu voor mij in de eucharistie. Al kan ik uw aangezicht niet zien en uw stem niet horen, ik kan leven van uw genade en gaan rusten aan uw Hart. Want Uw hart is er voor mij alleen, zoals ook het mijne er is alleen voor U.
ik wil alleen nog werken uit liefde voor U, om U plezier te doen, uw Hart te troosten en zielen te redden die U eeuwig zullen liefhebben. Ik smeek U dat het vuur van uw liefde mij onophoudend mag verteren en dat de stromen van oneindige tederheid, die in uw hart besloten zijn, in mijn ziel mogen uitvloeien. Ik zou U willen troosten voor mensen die ondankbaar zijn en ik smeek U, ontneem mij de vrijheid U te mishagen. Als ik uit zwakheid toch nog val, laat dan uw goddelijke Blik mijn ziel onmiddellijk rein maken en al mijn onvolmaaktheden verteren zoals het vuur alles verteert en omvormt in zichzelf.